(ار متن زیر بخش هایی به دلایلی سانسور شده است!) ... نشان دادند، اگر در مقابل قومی که بویی از تواضع و خشوع مقابل بزرگتر و معلم نبرده اند، تواضع و نرمی کنی، پاسخت را با پاره کردن گوشت بدنت و تکه تکه کردنت می دهند...مانند گرگ بیابان که نرمی سرش نمی شود و وحشی است و درّنده. مثالش آن غافلی است که بنده از سر رفاقت و معلمی( ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ) و به قصد یک تشر تند و تیز، به او گفتم "خاک بر سرت" و او چه کرد؟ ایمیل فرستاد که از بنده عذرخواهی کن! با یک عالمه مقدمه و موخره و یک عالم ادب، که ادبی که در آن تواضع و اضطراب نباشد، مانند سیبی است که بدون دانه است و عقیم. مثل درخت گردویی است سترون که فقط به درد صندلی شدن می خورد. این فرد کسی بود که ______________________________________________________________________________ ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________مگر عده ی معدودی از آنها. متن ایمیل او هم در ادامه ی مطلب است...خودتان را بگذارید جای من معلم و قضاوت کنید: